ชีวิตการทำงานของนางแมวอ้วน ตอนที่ 3 : อาหารตานำเข้าจากญี่ปุ่นจ้า!!
เชื่อได้เลยว่าในที่ทำงานโดยเฉพาะคนที่พึ่งย้ายเข้ามาทำงานใหม่ ย่อมต้องมีบ้างที่ยังปรับตัวไม่ได้ และทำงานได้ล่าช้าหรือไม่คล่องตัวนัก หลายคนอาจเผลอทำในสิ่งที่ผิดพลาดไป ซึ่งถ้าไม่ได้รับการตรวจทานที่ดีจากหัวหน้าหรือพี่เลี้ยงที่ดูแลเราในช่วงหนึ่งเดือนแรก ก็อาจจะสร้างปัญหาใหญ่ได้..
ซึ่งฉันเป็นหนึ่งในคนเหล่านั้น …แต่เป็นหลังจากที่พี่เลี้ยงของฉันได้ลางานไปคลอดลูกเรียบร้อยแล้ว ตามจริงที่ฉันได้มาทำงานที่นี้ก็เถอะเขาลาไปคลอด ทำให้ฉันมีสัญญาจ้างงานที่นี้เพียงแค่ 4 เดือนเท่านั้น …แน่นอนว่าฉันต้องเก็บเกี่ยวประสบการณ์ และหากทำงานดี..ไม่แน่เขาอาจจะจ้างฉันเป็นประจำในภายหลังก็ได้..
ฉันเหมือนคนส่วนใหญ่ที่พยายามทำงานออกมาให้ดีที่สุด หากแต่ในบางทีด้วยการที่เราอยู่ในหน้าโปรแกรมเฉพาะของบริษัทที่ใช้เพื่องานของเราโดยเฉพาะ ไปพร้อมๆกับเปิดเอกสารที่จดก็ทำให้เกิดความล่าช้า และที่สุด หากงานของเราดันเป็นงานที่ต้องเป็นผู้แปลเอกสารสั่งซื้อที่เขียนด้วยมือของคุณลูกค้า ที่ได้รับต่อมาจากแผนกลูกค้าสัมพันธ์ที่มีหน้าที่ดูแลพนักงานขายที่ไปรับออเดอร์จากลูกค้าอีกทีล่ะก็…คุณก็อาจจะมีมึนได้..
แต่นั้นก็ไม่ใช่ขออ้าง เพราะหากคุณสงสัยในเอกสสารสั่งซื้อ คุณควรจะถาม แต่ฉันในตอนนั้นด้วยความรีบร้อนและอยากจัดการงานที่พี่เลี้ยงทิ้งไว้ให้จำนวนกว่า 2 กองที่วางขนาบข้างสูงกว่าหัวของฉันอีก ก็ทำให้หลงลืมรายละเอียดเล็กๆ และนำไปสู่ความผิดพลาดร้ายแรง
นั้นคือฉัน ดันไปสั่งให้มีการผลิตสินค้าส่งให้ลูกค้าฟรี ในฐานะตัวอย่าง จำนวน 100 ชิ้น !! ทั้งๆที่จริงๆแล้วมันควรเป็นแค่ 10 แค่ 10 ชิ้นเท่านั้น นั้นแปลว่า มีเกินมาถึง 90 ชิ้น ความเสียหายที่เกิด…แค่คิดใบหน้าของนางแมวก็แทบจะซีดแล้ว ด้วยไม่รู้ว่าราคาทั้งหมดรวมกันจะเท่าไร และเราต้องรับผิดชอบไหม
เป็นโชคดีของนางแมวอ้วนที่เหมือนยังมีบุญมาช่วยเอาไว้ ทำให้หัวหน้าฝ่ายขายพบก่อนและได้สั่งระงับการผลิตใบสั่งซื้อนั้นไว้ก่อน และเรียกนางแมวอ้วนมาคุยตักเตือนแก้ไขใหม่ ให้เป็นเพียง 10 ชิ้นอย่างที่ลูกค้าต้องการ..ไม่อย่างนั้นน่ะ…งานเข้านางแมวอ้วนเต็มๆแน่เจ้าขาเอ๊ย!
ความห่อเหี่ยวเริ่มมาเยือน เหมือนว่าวันนี้จะเริ่มต้นได้ไม่ค่อยดี…ชีวิตที่กำลังเหมือนอยู่ในช่วงน้ำท่วมรอการระบาย จำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องหาใครสักคนมาช่วยเยียวยา…และเพื่อการนั้น..สายตาของนางแมวจำต้องไปหาอาหารตาที่ทำให้หัวใจของนางแมวอ้วนมีความสุขอีกครั้ง
นั้นก็คือ… ‘นายญี่ปุ่น’ …
แผนกที่เกี่ยวกับอุปกรณ์ในรถยนต์ค่ะ สงสัยใช่ไหมที่ว่าทำไมในบริษัทสิ่งทอถึงมีเกี่ยวกับอุปกรณ์รถยนต์ได้…
ขอแนะนำให้ทุกท่านลองเดินเข้าไปดูภายในรถของท่านดูนะค่ะ..มันจะมีสิ่งที่เกี่ยวกับผ้ามากมายและอุปกรณ์อื่น ๆเช่น ซิปกระดุมที่ยึดพวกผ้าพวกนั้นเอาไว้อยู่ด้วย ทุกท่านอาจไม่ทราบ แต่ว่าของพวกนั้นถูกสั่งทำเป็นพิเศษเพื่อให้เหมาะกับการใช้ในรถยนต์ด้วยนะค่ะ แน่นอนว่าการผลิตและการขายจะเป็นแบบเฉพาะทางมากขึ้น เลยต้องมีการแยกออกไป แต่ก็ไม่ถึงขั้นแยกห้อง เพียงแค่นั่งเป็นแผนกเพิ่มมาอีกแถวห่างจากที่นั่งของนางแมวไปไม่ไกลเท่านั้น…ช่างมีความสุขเสียนี้กระไร
นายญี่ปุ่นผู้นี้ นางแมวขอเรียกว่า ‘คุณฮิโรชิ’ แล้วกันนะค่ะ เขาเป็นคนญี่ปุ่นที่อายุน้อยที่สุด ผิวขาว หุ่นผอมแต่ไม่บาง น่าตาจัดได้ว่าหน้าตาดีคนหนึ่งเลยทีเดียว เขาเป็นชาวญี่ปุ่นที่ดูแล้วเหมือนจะพึ่งมาอยู่ไทยใหม่ๆเลยไม่ค่อยเข้าใจภาษาไทยเท่าใดนัก …หรือว่าอยู่นานแล้วแต่ไม่พูดไทยก็ไม่รู้ เอาเป็นว่าน่ารักมาก!
ขอเพียงแค่หันไปมองเท่านั้นล่ะ นางแมวอ้วนคนนี้ก็เหมือนมีกำลังใจกลับมาเป็นร้อย ความเศร้าหายไป กลับมามุ่งมั่นทำงานต่อ แต่ครั้งนี้อย่าให้พลาดเป็นพอ
กว่างานทุกอย่างที่พี่เลี้ยงทิ้งเอาไว้ให้ จะทันงานปัจจุบัน ก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน ตอนนั้นล่ะนางแมวถึงได้รู้ว่า ที่ผ่านมาเนี้ย มีพี่อีกคนที่ช่วยเขาทำตำแหน่งเดียวกันกับนางแมว ชื่อว่า ‘พี่ติ้ม’ พี่เขาบอกว่าเข้าใจว่าเข้ามาทำงานใหม่ๆ ยังไม่ชำนาญ แต่งานนี้มันเป็นการคีย์ออเดอร์ของลูกค้าส่งไปที่ฝ่ายผลิตของโรงงาน เพราะฉะนั้น มันมีเวลาอยู่ ถ้าช้าโดยเฉพาะงานเร่งๆ เนี้ย จะมารอเราคนเดียวก็คงไม่ได้ เขาเลยต้องช่วยกันทำ
เพราะเหตุนี้เอง นางแมวอ้วนเลยต้องพยายามพัฒนาตัวเองที่สุด จนกระทั้งหมดเดือนที่ 2 ทุกอย่างถึงได้เริ่มเข้าที่ งานนางแมวเริ่มทำได้เร็วขึ้น และเหนือสิ่งอื่นใด ตอนนี้นางแมวไม่ต้องห่วงเรื่องกลับบ้านมืดอีกแล้ว เพราะว่าท่านพ่อของนางแมวใจดี ออกรถให้ขับ
คิดว่าน่าจะเป็นเพราะไม่ไหวกับการไปส่งนางแมวตอนเช้า และรอรับกลับที่ตลาด เลยให้นางแมวอ้วนนี้ขับรถไปกลับเองเลยสะดวกกว่า แน่นอนว่าต้องออกเช้าหน่อยเพื่อไม่ให้รถติด และถ้าไม่กลับในเวลาเลิกงาน ชนิดแบบที่ว่าพอหมดเวลากริ้งดังแล้วออกเลย บอกเลยว่ารถติดมากค่ะ! ถ้าไม่อยากติดอยู่ในรถนางๆ ก็ต้องนั่งทำโอทีไปจนถึง 1-2 ทุ่มไปเลย
แน่นอนว่าไม่ใช่ปัญหาสำหรับนางแมวอ้วนเลยแม้แต่นิดเดียว …เพราะอะไรน่ะหรอ…เพราะว่าต่อให้ทำงานหนักแค่ไหน ขอแค่หันไปเจอกับคุณฮิโรชิเท่านั้น ก็หายเหนื่อยค่ะ!!
บางทีก็เห็นเขามาเดินวนรอบๆทุกแผนกเพื่อยืดเส้นยืดสายบ้าง หรือไม่ก็เดินมาคุยกับนายญี่ปุ่นอีกท่าน ที่นั่งเป็นประธานอยู่หัวโต๊ะห้องทำงานใหญ่แห่งนี้ รู้สึกว่านายญี่ปุ่นท่านนี้จะเป็นรอง นายญี่ปุ่นที่อยู่ห้องด้านในอีกทีหนึ่ง บอกเลยว่าคนนี้ถึงจะอายุมาก แต่มีกลิ่นไอความเป็นญี่ปุ่นอยู่สูง หล่อแบบญี่ปุ่นแท้ๆ..เหมือนในหนังไม่มีผิด แถมยังใจดีมาก ๆกลับไปญี่ปุ่นทีหนึ่ง กลับมาก็จะมีขนมมาฝากทุกแผนกเลย..น่ารักสุดๆ แถมขนมแต่ละอย่างก็อร่อย..ลาภปากของแท้ค่ะท่านผู้อ่านทุกท่าน
การทำงานนั้นมีสุขมีทุกข์ มีนินทา มีแยะเย้ย มีกดดัน มีรางวัล เชื่อว่าหลายๆคนคงประสบพบเจอมาหลากหลายอย่างในที่ทำงาน และหลายคนคงคิดไปทางแง่ลบ ที่จะทำให้ตัวเองรู้สึกแย่ กำลังใจหดหาย
ถามว่าการทำงานมีเวลาของมัน เราจำเป็นต้องทำงานตั้งแต่ 8 โมงครึ่ง ถึง 5 โมงเย็น หรือบางคนอาจทำงานเป็นกะเช้าบ่าย ความลำบากจากงานมีหน้าที่แตกต่างกันไป.. หลายคนมักเครียดจนเอามันมาอยู่ในทุกจังหวะของชีวิต กินก็เครียด นอนก็เครียด ยิ่งวันไหนทำงานพลาดถูกเจ้านายตำหนิ ยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่
นางแมวอ้วนอยากบอกทุกท่านว่า อย่าได้เอามามันอยู่ในทุกลมหลายใจเช่นนั้น อย่าได้มองแง่ร้ายถึงขนาดนั้น หากทุกข์หรือเริ่มสิ้นหวัง บางทีเราควรคิดได้แง่ดีบ้าง เช่นว่านี้เป็นบทเรียนและเราจะไม่ทำพลาดอีก จากนั้นก็ค่อยๆเงยหน้าออกมาจากกองงานที่ทำ ละสายตาออกจากจอคอม ลองไปรอบๆ ยิ่งใครที่มีคนที่แอบมองๆดูอยู่ ก็ให้หันไป ถ้าหันไปไม่เจอ ก็ให้หาคนที่หล่อๆสวยๆพอให้ชื่นหัวใจ ดึงตัวเองออกมาจากวงจรความเครียด เหมือนที่นางแมวอ้วนทำ
แม้จะรู้ว่าคุณฮิโรชินั้นเกินเอื่อม..แต่ว่าเพียงแค่ได้มอง เป็นอาหารตาเท่านั้น..นางแมวอ้วนก็มีสุขยิ่งแล้ว…นางแมวหวังว่าเรื่องเล่าของนางแมวนั้นจะทำให้ท่านผู้อ่านทุกท่านลองหาช่วงเวลาสักช่วงหนึ่ง มองหาใครสักคนหรืออะไรสักอย่าง ที่ทำให้ทุกท่านที่คร่ำเคร่งกับการทำงาน ได้ออกมาจากตรงนั้น ให้มีความสุขไปกับการทำงาน…อย่างสบายใจ ขอให้ทุกท่านโชคดี…สวัสดีค่ะ
